پرسش و پاسخ:
1ـ چرا بر “صراط مستقیم” تاکید دارید؟ آیا دنبال شهرت و مقام هستید؟
الف: دلیل قرآنی اش این است که خداوندا متعال در سوره حمد به ما می آموزد که از او بخواهیم ما را به “راه مستقیم” هدایت فرماید. راه مستقیم طبق سوره حمد دو ویروس دارد “مغضوبین” و ” ضالین” که ما باید از انحراف به این دو سمت بپرهیزیم. حضرت علی(علیه السلام) در نهج البلاغه می فرماید “چپ و راست گمراهی است و راه میانه، جاده مستقیم الهی است که قرآن و آثار نبوت آن را سفارش می کنند. و گذرگاه سنت پیامبر(ص) است و سرانجام بازگشت همه بدان سو است. دلیل جامعه شناختی اش این است که صراط مستقیم می تواند ما را از بن بست های لیبرالیسم(راست) ـ سوسیالیسم(چپ) که جوامع غربی و شرقی پیامد های آن را تجربه کرده اند، رهایی ببخشد و جامعه را در راهی که شایسته انسان خلفیه خداست، پیش ببرد. ایران اسلامی خودش یک الگوی مستقل است.
هر کس که درک دقیقی از پیامد های دنیوی و اخروی مسئولیت اجتماعی داشته باشد، می داند که هر قدر مسئولیت کمتری داشته باشد، بهتر است و ما به قدر مسئولیت های خود باید در پیشگاه خداوند پاسخگو باشیم. حرکت در راه مستقیم یک تکلیف است.
لازم به ذکر است که دعوت کنندگان به صراط مستقیم زیادند و بنده تنها یکی از آنها هستم و شهادت می دهم به حقانیت صراط مستقیم به عنوان یک جامعه شناسی خوانده.
2ـ آیا خودت از صراط مستقیم منحرف شده ای؟
بدون تردید بله. اما یک نکته بسیار مهم در این جا وجود داشته است و آن اینکه همواره به صراط مستقیمی ها علاقمند بوده ام و شاید همین علاقه باعث شده که به آینده امیدوارم باشم. اینکه عضو هیچ حزب و گروهی نیستم و از این راه پست و مقامی به دست نیاورده ام، شاهد مهمی بر این ادعاست. امیدوارم خداوند متعال این توفیق را نصیب بنده نماید تا بتوانم در صراط مستقیم پایدار بمانم و به یکی از دو نیکویی برسم.
3ـ جامعه شناسی چه نسبتی با قرآن دارد؟
جامعه شناسی در سطح دانش است و قرآن در سطح حکمت. دانش سطح پایین تری دارد. بنابر این جامعه شناسی در بهترین حالت خود می تواند در خدمت قرآن باشد، اما در برابر قرآن هیچ نسخه ای ندارد. روش های تحقیق در جامعه شناسی می تواند برای تحقق زندگی قرآنی و رفع مشکلات جامعه با نسخه های قرآنی مورد استفاده قرار گیرد. مثلا” سلامت معنوی از تمام ابعاد سلامت مهم تر است. جامعه شناسی می تواند به سنجش سلامت معنوی کمک کند و نتیجه آن برای ارتقاء سلامت معنوی( قرآنی) مورد استفاده قرار گیرد.
4ـ به تفاوت حکمت و دانش اشاره کردید، کمی بیشتر توضیح دهید؟
حکمت را می توانیم عصاره چندین هزار رشته علمی در سطح دانش بدانیم که بر خلاف زبان دانش، به زبان عمومی بیان می شود. یعنی اگر چندین هزار رشته دانشگاهی بتوانند جمله مشترکی بیان کنند، شاید یک جمله در سطح حکمت شود. البته نه حکمت قرآنی. بلکه حکمت به معنی عام تر. مثلا” به این جمله حضرت علی علیه السلام در غرورالحکم و دررالکلم توجه کنید”هر کس به وقت یاری رهبرش در خواب باشد، زیر لگد دشمنش بیدار می شود” . این جمله در سطح حکمت است. چون در سطح حکمت است می توان چندین جلد کتاب در سطح دانش از آن نوشت. ما باید توجه داشته باشیم در هر رشته ای که تحصیل کرده و می کنیم رابطه خود را با حکمت قطع نکنیم و رشته خودمان را جایگزین حکمت نکنیم. چون هیچ رشته ای جایگزین حکمت نمی شود.
5ـ کلام آخر؟
کلام اول و آخر اینکه “خدایا در ظهور بقیه الله الاعظم، خلیفه الله اعظم و ولی الله اعظم امام زمان ـ ارواحنا فداه ـ تعجیل فرما واز عمر ما بکاه و بر عمر امام مسلمین، حضرت آیت اله العظمی سید علی حسینی خامنه ای ـ مد ظلله ـ بیفزا ، تا ان شاء الله در گام دوم انقلاب ، شاهد تقدیم پرچم مقدس جمهوری اسلامی ایران توسط ایشان به صاحب الزمان(عج) باشیم. اگرهر یک از ما در حد توانایی خودمان ـ رَبَّنَا وَلَا تُحَمِّلْنَا مَا لَا طَاقَةَ لَنَا بِهِ ـ به وظایف مان در این زمینه عمل کنیم، بی شک آن روز روسفید خواهیم شد.”
لاحول و لا قوه الا بالله العلی العظیم
*محمد حسین حسنی