موفقیت به روش ارتباطی

اگر موفقیت را رسیدن به اهداف مهم زندگی در محدوده زمانی تعریف شده بدانیم، در این صورت می توان آن را به داشتن چهار نوع از ارتباط موثر نسبت داد: ارتباط با خدا، ارتباط با خود، ارتباط با انسان های دیگر و ارتباط با طبیعت. ارتباط با خدا دریافت پیام اوست از طریق مطالعه کلام ایشان در کتب آسمانی و ارسال پیام بندگی از طریق دعا و نیایش است. بازخورد آن احساس آرامش و امیدی است که به آینده پیدا می کنیم.  ارتباط با خود نقد مداوم خویشتن و باز اندیشی در رفتار های روزمره است که فرصت خود شناسی و توانمند سازی را برایمان فراهم می کند. بازخورد این نوع از ارتباط موثر، به شکل اعتماد به نفس و مدیریت بر خویشتن بروز می نماید. ارتباط با دیگران به کمیت و کیفیت روابط اجتماعی ما با دیگران بر می گردد و بازخورد آن اعتماد اجتماعی و منزلتی است که ما پیش دیگران داریم. ارتباط با طبیعت، شناخت نظم و زیبایی های هستی و بویژه موجودات زنده و به ظاهر غیر زنده در کره زمین است. بازخود این ارتباط  در ستایش خالق طبیعت و حفظ محیط زیست نمود پیدا می کند. حال این ارتباطات چگونه به موفقیت ما کمک می کند؟ پاسخ واضح است: آنکس که خداباور، خود شناس، مردم دار و طبیعت دوست است همه ی چیز های لازم برای موفقیت را دارد. بنابر این، نداشتن هر یک از این چهار نوع از ارتباط موثر، به معنی ضعفی است که می تواند مانع رسیدن ما به موفقیت کامل شود.